«سفیدی و سیاهی» قصهای است که به پذیرش «سوگ و فراق» در کودکان کمک میکند.
از زمانی که قصهنویسی برای کودکان را شروع کردهام، بارها مخاطبینم از من خواستهاند تا دربارهی «سوگ» برای بچهها قصه بنویسم. باری، از یک طرف، پرداختن به موضوعاتی چون مرگ و دوری از عزیزان کاری بسیار سخت و حساس است. از طرف دیگر، مرگ واقعیتی تلخ و غیرقابل انکار است. هر انسانی در طول زندگی بارها با چنین رویداد تلخی برای اطرافیان و عزیزانش مواجه خواهد شد و این غم بخشی جدانشدنی از زندگیست. پس، مواجههی کودک با این موقعیت در دنیای قصه، قبل از اینکه در زندگی واقعی آن را تجربه کند، بسیار به پذیرش این اتفاق در هنگام وقوع، کمک خواهد کرد.
در قصهی سفیدی و سیاهی من طوری به موضوع سوگ پرداختم که اسم مرگ را نبرم، اما مفهوم آن را به خوبی به ذهن کودک منتقل کنم:
داستان دربارهی یک آدم برفی به اسم سفیدی و یک کلاغ به اسم سیاهی است که با یکدیگر دوست میشوند. سفیدی آرزوی دیدن طبیعت زیبای پشت دیوار را دارد. سیاهی به او قول میدهد تا آن را برایش توصیف کند. هر چه دوستی آنها عمیقتر میگردد، به فصل بهار نزدیکتر میشوند و سفیدی رفته رفته شروع به آب شدن میکند. تا اینکه بهطور کامل آب می شود و وارد رودخانهای میشود که سیاهی همیشه تعریفش را برایش کردهبود.
سپس سیاهی که با این سوگ مواجه شده، مراحلی را پشت سر میگذارد تا بتواند از غم حاصل از آن عبور کرده و دوباره به زندگی عادیاش بازگردد.
«سفیدی و سیاهی» دو سر طیف رنگهای زندگی هستند؛ گویی جهان ماده را از ازل تا ابد دربرمیگیرند. آنها با هم دوست میشوند و سفیدی رفته رفته به طبیعت باز میگردد و سیاهی تنها میماند. اما سیاهی که حاوی تمام رنگهای زندگیست، یاد سفیدی را که حالا آزاد و رها شده تا ابد در قلبش نگاه میدارد و نشانمان میدهد که زندگی هنوز جریان دارد.
به امید اینکه این قصه نیز، مورد پسند شما عزیزان و فرزندان دلبندتان قرار گیرد.
تصویرسازی زیبا و خلاقانهی این قصه نیز هنر کاملیای عزیزم است که صمیمانه از او سپاسگزارم.
اگر کودکی را میشناسید که به تازگی تجربهی تلخ سوگ و فراق را پشت سر گذاشته یا خدایی نکرده احتمال این وجود دارد که به زودی با آن مواجه شود، حتما این قصهرا برایش بفرستید تا با کمک یکدیگر به فرشتههای کوچک زندگیمان کمک کنیم.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.